یکى از تفاوت هاى عمده در بین سیاستمداران الهى و معمولى، این است که سیاست مداران دنیا طلب براى رسیدن به اهداف شخصى از هیچ کارى اِبا ندارند و بسیار مى شود که بر سر اصول انسانى و منافع جامعه، معامله مى کنند و اصول را زیر پا مى گذارند و حق و عدالت را نادیده مى گیرند تا موقعیت سیاسى و اجتماعى خود را حفظ کنند، در حالى که سیاستمداران الهى هرگز اهل چنین معامله هایى نبودند. آنها گاه موقعیّت خویش را به خطر مى انداختند، به خاطر این که اصول محفوظ بماند و حق و عدالت ضایع نشود.