«انطاکیه» یکى از قدیمى ترین شهرهاى«شام» است که به گفته بعضى از مورخین در سیصد سال قبل از مسیح(ع) بنا گردید، این شهر در روزگار قدیم از حیث ثروت، علم و تجارت یکى از سه شهر بزرگ کشور«روم» محسوب مى شد. انطاکیه براى مسیحیان مانند«مدینه» براى مسلمانان، دومین شهر مذهبى محسوب مى شود. حضرت مسیح(ع) دو فرستاده از حواریین را به شهر«انطاکیه» فرستاد، ولی پادشاه آن ها پس از شنیدن دعوت آن ها به خداوند، آن ها را تهدید کرد، سپس مردم آن دو نفر را در بازار گرفتند و زدند.

در ماهیت این قوم، در میان مورخان و مفسران گفتگو است. از جمله: طایفه اى در«یمامه» که پیامبرشان«حنظله» نام داشت. یا مردم زمان«شعیب».یا اعرابی که میان«شام» و«حجاز» مى زیستند. یا مردمى در«انطاکیه شام» که پیامبرشان«حبیب نجار» بود. امام علی(ع) می فرماید: «آنها درخت صنوبرى را مى پرستیدند و دوازده شهر آباد به نامهای: آبان، آذر، دى، بهمن، اسفندار، فروردین، اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور و مهر داشتند که بر کنار نهرى به نام «رس» بود..».قرائن متعددى نیز مضمون این حدیث را تأیید مى کند.