بين علمای يهود و مسيحيان در محضر پيامبر(ص) مشاجره و نزاع در گرفت و آنها آئين و انبياء و کتاب هاي آسماني يکديگر را بي پايه و اساس شمردند. در اين هنگام آيه فوق نازل و هر دو دسته را به خاطر گفتار نادرستشان ملامت نمود.

در موارد مختلف عده اي از اعراب تقاضاهاي غير منطقي، از جمله آوردن نامه از طرف خدا، اجازه پرستش بت و ديدن آشکار خدا را از پيامبر(ص) داشتند که آيه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.