حقیقت عزّت در مقام فکر و اندیشه، قدرتی است که انسان را از خضوع در برابر ستمگران باز می دارد و با آن اسیر شهوات نمی شود. اما در مقام عمل، از اعمالی سرچشمه می گیرد که دارای ریشه صحیح و روش حساب شده باشد و به عبارت دیگر در عمل صالح خلاصه می شود.