در جواب بايد گفت: اولاً آنچه مسلم است اينكه امام معصوم(ع) بايد دارای پدر و مادری پاکدامن و صالح باشد؛ ولى نسبت به اولاد آنها چنين ادعايى نشده است و لذا مشاهده مى كنيم كه برخي از فرزندان انبيا و اوصيا نااهل و منحرف درآمدند. ثانياً گاهى ابتلاها و مشكلاتى در زندگى برخى از انبيا و امامان پديد مى آمد تا كسى توهم و خيال ربوبيت آنها را نكند.

حسّان در فضائل فاطمه(ع) چنين سروده: «و إن مریم أحصنت فرجها***و جاءت بعیسى کبدر الدجى/ فقد أحصنت فاطمٌ بعدها***و جاءت بسبطی نبیّ الهدى»؛ (اگر مريم(ع) با پاک دامنى زيست و عيسى را به دنيا آورد، فاطمه(ع) پس از او در نهايت پاک دامنى، دو نوه پيامبرِ هدايت(ص) حسن و حسين(ع) را به دنيا آورد).

از آیات و روایات استفاده می شود که منظور از «خبیثات» و «خبیثون» زنان و مردان آلوده دامن، و منظور از «طیبات» و «طیبون» زنان و مردان پاکدامن  می باشد.

ابن تیمیه مى گوید: حدیثى را که علامه حلى از پیامبر(ص) نقل کرده که: «فاطمه، پاکدامنى پیشه کرد، پس خداوند آتش را بر او و فرزندانش حرام کرد»، به اتفاق حدیث شناسان دروغ است. در پاسخ باید گفت: حدیثى که بسیارى از حفّاظ همچون حاکم، خطیب بغدادى، بزّاز، ابویعلى، عقیلى، طبرانى، ابو نعیم، محبّ طبرى، ابن حجر، سیوطى و... نقل کرده و صحّت آن را تأیید نموده اند، چگونه بر دروغ  بودن آن اجماع شده؟  ضمنا مقصود حدیث این است که: حضرت فاطمه و ذرّیه ایشان به حدی از پاکدامنی رسیده اند که مرتکب معصیت نمی شوند.