خداى متعال در آیات 102 ـ 103 سوره «انبیاء» چهار نعمت بزرگ الهى که شامل حال بهشتیان مى شود را بیان مى کند: 1- آنها صداى آتش را نمى شنوند. 2- آنها در آنچه بخواهند و مایل باشند به طور جاودان متنعم اند. 3- فزع اکبر(وحشت بزرگ) آنها را غمگین نمى کند. 4- فرشتگان رحمت به استقبال آنها مى شتابند و به آنها تبریک و شادباش مى گویند و بشارت مى دهند این همان روزى است که به شما وعده داده مى شد.

خداوند در این آیات سوره طور به مواهب فراوان پرهیزکاران در بهشت اشاره کرده و مى فرماید: «پرهیزگاران در باغ هاى بهشت و در میان نعمت هاى فراوان جاى دارند و شاد و مسرورند، به آنها گفته مى شود بخورید و بیاشامید. اینها به خاطر اعمالى است که انجام مى دادید بر تخت هاى صف کشیده در کنار هم، تکیه مى کنند، آنها در بهشت جام هائى پر از شراب طهور را که نه مستى و بیهوده گوئى در آن است، و نه گناه، از یکدیگر مى گیرند همواره از انواع میوه ها و گوشت ها از هر نوع تمایل داشته باشند در اختیار آنها مى گذاریم.