در منابع حديث شيعه و اهل تسنن روايات فراوانى هم درباره اصل وقوع اين معجزه و هم درباره ارتباط آن با آيات ابتدایی سوره «قمر» نقل شده است. محدثان اهل تسنن، حديث شقّ القمر را از راويان زير در كتب خود نقل كرده‌اند: انس بن مالك، حذيفة بن يمان، عبداللّه بن مسعود، عبداللّه بن عباس، عبداللّه بن عمر، جبير بن مطعم.

با توجه به این که ارزش هاى زندگى در جهان دیگر هماهنگ با ایمان و عمل صالح است، مسأله انتساب به فلان شخص، یا طایفه و قبیله، جائى نمى تواند داشته باشد. در اینجا اعضاى یک خاندان به هم کمک مى کنند و یکدیگر را از گرفتارى ها نجات مى دهند، ولى در قیامت چنین نیست؛ آنجا نه از اموال سرشار خبرى است، و نه از فرزندان کارى ساخته است و تنها کسی که دارای قلب سلیم است، نجات می یابد. حتى اگر این نسب به شخص پیامبر(ص) برسد، باز مشمول همین حکم است.