خداوند در قیامت گنهکاران را سرزنش کرده و می فرماید: «آیا آیات من بر شما خوانده نمى شد و آن را تکذیب مى کردید؟ مى گویند: آرى چنین است اى پروردگار ما! ولى شقاوت و بدبختى، بر ما چیره شد، و ما قوم گمراهى بودیم». در واقع شاید با این اعتراف مى خواهند جلب رحمت پروردگار کنند، لذا بلافاصله می گویند: «پروردگارا! ما را از این آتش بیرون ببر!»؛ و به دنیا بازگردان تا عمل صالح انجام دهیم. لذا با قاطعیت تمام، به آنها چنین پاسخ داده: «دور شوید و همچنان در دوزخ بمانید، خاموش شوید و با من سخن مگوئید!».

قرآن در آیات بسیارى تقاضای بازگشت دوزخیان به دنیا را رد کرده و می فرماید: «اى کاش بار دیگر به دنیا بازگردیم و از نیکوکاران باشیم». هم چنین می فرماید: «پروردگارا! مرا باز گردانید، شاید در آنچه کوتاهى نمودم و ترک گفتم عمل صالحى انجام دهم»، اما با پاسخ «کَلاّ»؛ (چنین چیزى ممکن نیست) روبرو می شود. زیرا در قانون تکامل بازگشت ممکن نیست، همان گونه که محال است نوزادى به شکم مادر بازگردد، مرگ نیز همچون تولد ثانوى است، و بازگشت از چنین عالمى به عالم دنیا محال است.