یعقوب(ع) به فرزندانش دستور داد که هنگام ورود به مصر، چند گروه شوند و از درب های مختلف وارد شوند تا توجه مردم به آنها جلب نشود و مورد چشم زخم قرار نگیرند، یا اینکه وارد شدن دسته جمعی آنها که افراد تنومندی بودند، شاید باعث شود که مورد سوءظن یا حسادت دیگران قرار گرفته و دستگاه حکومت به آنها مشکوک شود، و یا اشاره لطیفی به این مسئله بود که براى رسیدن به یک هدف راه های مختلف را برگزینند.

شواهد و قرائنی مثل کهولت سن و پختگی فرزندان و همچنین پشیمانی آنها از گذشته با دیدن عوارض نامطلوب کارشان و مسأله تهیه آذوقه در سالهای قحطی، همه و همه یعقوب را مجاب کرد که این بار، یک واقعیت مطرح است، نه توطئه. لذا با عهد و سوگند، براى محکم کارى و تأکید بیشتر حاضر به همراهی بنیامین با آنها می شود.