در قرآن براى موسى(ع) آیات و معجزات فراوانى ذکر شده. مانند: تبدیل عصا به مار عظیم و بلعیدن ابزار ساحران، ید بیضاء، طوفان هاى کوبنده، «ملخ» که بر زراعت آنها مسلط گشت، «قمل» یک نوع آفت غلات، «ضفادع» قورباغه های نیل که آن قدر تولید مثل کردند که زندگى آنها را فلج کرد، خون دماغ شدن مردم و یا به رنگ خون درآمدن نیل، شکافته شدن دریا، نزول«منّ» و«سلوى»، جوشیدن چشمه ها از سنگ، جدا شدن قسمتى از کوه، و قرار گرفتن همچون سایبانى فوق آنان، قحطى، زنده شدن مقتول و استفاده از سایه ابرها.

منّ در لغت به گفته بعضى، قطرات کوچکى همچون قطرات شبنم است که بر درختان مى نشیند و طعم شیرینى دارد.  مفسرین آن را به عسل، قارچ، شیره درختان و یا بذری که با آن نان می پختند تفسیر کرده اند. سَلْوى در اصل به معنى آرامش و تسلّى است، و بسیارى از مفسران آن را یک نوع «پرنده» شبیه کبوتر دانسته اند.