معنای «بديع» بودن خداوند؟!
چرا به خداوند «بديع» می گويیم؟
«بَدِيْع» از ماده «بَدْع» در اصل به معنى ايجاد كردن چيزى است بدون هيچ سابقه قبلى. لذا به چاهى كه تازه حفر شده «بديع» مى گويند و كارهاى بى سابقه را بدعت مى نامند. هنگامى كه اين واژه در مورد خداوند به كار رود به معنى ايجاد اشياء بدون نياز به آلات و مكان و زمان است.