نقش ابرها و باد و باران در زندگى موجودات زنده به قدرى آشكار است كه نيازى به شرح ندارد؛ وظیفه ایجاد و انتقال آب های شیرین بر عهده آفتاب و بادهاست. یکی با تابش بر آب های اقیانوس و ایجاد ابر و دیگری با انتقال ابرها این وظیفه را عملی می کنند. از این رو قرآن نزول باران، وزش بادها و حرکت ابرها را نشانه های خداوند برای افراد باایمان دانسته که از نظام بسيار دقيق و حساب شده ‌اى حکایت دارد كه هرچه انسان در آن بيشتر مى ‌انديشد به دقّت و ظرافت به كار رفته در آنها آشنا تر مى شود.

شیعه و سنی از پیامبر(ص) نقل کرده اند که فرمود: «زمین براى من محلّ سجده و طهارت قرار داده شده». در اين حديث پیامبر(ص) زمین را طهور و مسجد معرفی می کند. در واقع آنچه طهور است و با آن مى توان تیمّم کرد، تنها خاک و سنگ زمین است. بنابر این سجده نیز تنها بر آنها صحیح است. هم چنین عایشه می گوید: «من هرگز ندیدم پیامبر(ص) (به هنگام سجده) پیشانى خود را به چیزى بپوشاند»، از این رو پیامبر(ص) نیز بر زمین سجده مى کرد، نه بر فرش، لباس و مانند آن.