سيوطى در «الدّرالمنثور» از شش طريق از «بريده» صحابى معروف، از پيامبر(ص) نقل مى كند كه به على(ع) فرمود: «خداوند به من امر فرموده كه تو را به خود نزديك سازم و دور نكنم و تو را تعليم دهم و ... در اين هنگام اين آيه نازل شد: «وَ تَعِيَها اُذُنٌ واعِيَة»؛ (گوشهاى شنوا آن را دریابد [و درک کند]). جمعى ديگر از مفسّران مانند فخر رازى، آلوسى، برسوئى و قرطبى همگى ذيل آيه مورد بحث، حديث اخير را نقل كرده اند.

طبق منابع اهل سنت خلیفه دوم 12سال طول کشید تا سوره بقره را حفظ کند و وقتی این کار را کرد شتری قربانی کرد. با توجه به زمان نزول بسیاری از آیات این سوره در مدینه به نظر می رسد خلیفه این سوره را نه در زمان حیات حضرت رسول که بعد از ایشان آموخته است.
البته درباره ضعف حافظه خلیفه احادیثی وجود دارند که در آنها پیامبر به او تذکر می دهد که ممکن است با این وضعیت حافظه برخی از احکام و معارف را نتواند بیاموزد.
همه اینها پیش از زمانی است که او در آخر عمر مبتلای به ضعف مفرط حافظه و فراموشی شد.