تعجب امام علی(ع) از فراموش كردن «مرگ»

امام علي(عليه السلام) در حکمت 126 نهج البلاغه، چگونه به یاد «مرگ» توصیه می کنند؟

امام علی(ع) درباره مرگ که همانا مهم ترین حادثه زندگی انسان است، می فرماید: «تعجب مى كنم از كسى كه مرگ را فراموش مى كند با اين كه مردگان را با چشم خود مى بيند»، مرگ يعنى پايان همه چيز در دنيا و جدا شدن از تمام مقام ها و اموال و ثروت ها و مهم تر بسته شدن پرونده عمل انسان به گونه اى كه نمى تواند حسنه اى بر حسنات يا سيئه اى بر سيئات خود بيفزايد. انسان بارها مشاهده كرده كه بسياري از بستگان و دوستان خود را كه به سوى ديار اموات مى برند؛ اما با اين وجود حاضر به عبرت گرفتن از مرگ نيست.

مفهوم واژه عبرت

منظور از واژه «عبرت» چیست؟

«عَبرت» از مادّه «عبور» و «عبر» به معناى انتقال از حالتى به حالت ديگر است. امّا «عِبرت» به معناى كيفيّت قابل مشاهده اى است كه انسان به وسيله آن منتقل به چيزى كه قابل مشاهده نيست مى شود. بعضى نيز گفته اند: «عِبرت» به معناى دلالتى است كه انسان را به مقصود مى رساند. اين واژه به معناى تعجّب نيز آمده است.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قالَ الصّادقُ عليه السّلام :

بَکى عَلىُّ بْنُ الحُسَينِ عليه السّلام عِشْرينَ سَنَةً وَ ما وُضِعَ بَيْنَ يَدَيْهِ طَعامٌ اِلاّ بَکى .

امام زين العابدين عليه السّلام بيست ساله (به ياد عاشورا) گريست و هرگز طعامى پيش روى او نمى گذاشتند مگر اينکه گريه مى کرد.

بحارالانوار، ج 46، ص 108