تقدس و مقدس از قدس به معنی پاکی گرفته شده است. از جمله اموری که پاکی آن مورد قبول همه می باشد عقل و احکام عقل است. لذا خداوند که خالق عقل است نیز مقدس است؛ بلکه مقدس حقیقی اوست و سایر امور به اعتبار انتساب آنها به خدا مقدس شمرده می شوند. آنچه با دلایل قطعی پاکی آن ثابت شود شکی در مقدس بودن آن نیست.

اما آنچه مردم بدون دلیل آن را مقدّس می دانند، باید با روش مناسب با آن برخورد شود. ضمن اینکه توهین به مقدسات یک قوم یا ملت، از آنجا که بی حرمتی به میثاق جمعی آنها به شمار می آید، می تواند موجب بروز کدورت ها و خون ریزی های محتمل گردد، و از همین رو جلوگیری از آن الزامی عقلایی و اجتماعی به شمار می آید. با این حال می بینیم کسانی که بدون دلیل به مقدسات اسلام توهین می کنند خود برخی امور مثل هولوکاست را مقدس می شمارند.

امویان با خدمات خود به ابوهریره، او را بنده و فرمانبردار خود کرده و حتی چشم و گوش و دل او را تصاحب کردند. او نیز زبان آمال و خواسته های آنان بود و به اقتضای آن قدم بر می داشت. زمانی در فضایل امویان حدیث می ساخت، زمانی احادیثی در برتری عمر و ابوبکر می تراشید، گاهی دست به ساختن احادیثی بر ضد حضرت علی(ع) می زد و گاهی هم برای تقدس زدایی از پیامبر(ص) حدیث جعل می کرد.