اولا: هادی بودن خدا مستلزم این نیست که همگان خواسته یا ناخواسته هدایت شوند؛ صرف هادی بودن خدا هدایت نمی آورد.
هدایت عمومی خداوند بصورت الهام خوبی ها و بدی ها به نفس و فطرت الهی انسان و اعطای عقل خدادادی و نشان دادن راه بواسطه انبیاء تحقق یافته است.
ثانیا: انسان دارای اراده و اختیار است و قرار نیست که خدا انسان را به اجبار و اکراه به سوی دین و ایمان و هدایت بکشاند.
ثالثا: آیات فراوانی از قرآن کریم برخلاف ادعای پلورالیست ها صریحا اکثریت مردم را بی ایمان و گمراه و اهل باطل و ناسپاس خوانده است.

امام صادق(ع) در رواياتي از ولادت حضرت مهدی(عج) خبر داده است؛ از جمله در حديثي به ابوبصير می فرمایند: «اى ابابصير او پنجمين فرزند از اولاد فرزندم موسى است، او فرزند بهترين زنان است، غيبتى دارد كه در آن اهل باطل شك خواهند كرد، آن گاه خداوند عزوجل او را ظاهر كرده و به دست او مشرق ها و مغرب هاى زمين را فتح خواهد نمود».

روایات مانند قرآن، اکثریّت را میزان حق نمى شمارد. بخارى به سند صحیح از پیامبر(ص) نقل مى کند که: «در آن زمان که در کنار حوض کوثر ایستاده ام ناگهان گروهى را مى آورند، بعد از آن که آنان را شناختم، شخصى بین من و آنان ظاهر مى گردد و امر به حرکت آنان مى کند. من مى گویم: به کجا مى روند؟ در جواب مى گوید: به خدا سوگند! به طرف جهنّم. مى گویم: چه کرده اند؟ مى گوید: آنان بعد از تو مرتد شده و به افکار جاهلیّت بازگشتند... آن گاه پیامبر(ص) فرمود: من نمى بینم که نجات یابند مگر عده کمى از آنان».