در تورات و سایر کتب پیشینیان به صراحت از شراب مسکر منع شده است. حضرت عیسی خود را پیرو تورات و کتب پیشینیان و کامل کننده آنها می دانست و هرگز نمی توانست خلاف آنها عمل کند.
بیشتر آموزه ها و تعلیمات دینی مسیح تحریف شده است و تاريخ اناجيل كنونى مي گويد كه تمام آنها ساليان دراز بعد از مسيح و بدست بعضى از مسيحيان نگاشته شده است و به همين دليل داراى تناقضهاى آشكارى است.
ضمن اینکه در تفسیر شرابی که در انجیل آمده به «مسکر» اختلاف است. همچنین در نقل انجیل لوقا و انجیل متی از «شام آخر عیسی»، سخن از میوه انگور است و صراحتی ندارد که درون پیاله شراب بوده است یا آب انگور؟
با توجه به اینکه شراب مسکر آثار سوء بر جسم و جان انسان دارد و از نظر مفاسد اخلاقى و اجتماعى نيز زيان هايى غير قابل انكار دارد، چگونه مى توان پذيرفت پيامبرى كه راهنماى اخلاقى مردم است شراب سازى كند؟!
شک نیست که این یک افسانه ساختگى و دروغین است که به این پیامبر بزرگ نسبت داده شده است، خصوصا وقتی زشتى شراب و زیان هاى بى شمار آن بر کسى پوشیده نیست، و در همه ادیان آسمانى حرام و ممنوع است.

انجیل به معنى بشارت یا آموزش جدید می باشد و نام کتابى است که بر عیسى(ع) نازل شده. قرآن هر جا از کتاب عیسى(ع) نام برده انجیل را به صورت مفرد آورده است و نزول آن را از طرف خدا معرفى مى کند. بنابراین، اناجیل بسیارى که بین مسیحیان متداول است وحى الهى نیستند و بعدا نوشته شده اند.

انجیل یوحنا در سه جا، بشارت به آمدن «فارقلیط» (تسلّى دهنده) داده است. در متن سریانى اناجیل که از اصل یونانى گرفته شده، به جاى تسلّى دهنده، لفظ «پارقلیطا» و در متن یونانى، لفظ«پیرکلتوس» آمده، که به معنى«شخص مورد ستایش» است - معادل محمّد و احمد- . ولى ارباب کلیسا این ترجمه را به ضرر تشکیلات خود دیدند و «پیرکلتوس» را «پاراکلتوس» نوشتند که به معنى«تسلّى دهنده» است و با این تحریف، این سند زنده را دگرگون ساختند.