شیعیان امامی در ایران علاوه بر ارتباط از طریق وکلای حضرت جواد(ع)، در ایام حجّ نیز در مدینه با امام(ع) دیدار می ‌کردند. «قم» نیز از مراکز مهم شیعه بوده و در دوران امام جواد(ع)، شیعیان آن دیار با حضرت در ارتباط نزدیک بودند. صالح بن محمد بن سهل یکی دیگر از اصحاب امام جواد(ع) در «قم» بود که رسیدگی به امور موقوفات آن حضرت در آن شهر را عهده ‌دار بود. این گستردگی ارتباط بیش از هر چیز ناشی از سفر امام رضا(ع) به خراسان و همچنین مدیون شبکه وکلای آن بزرگواران در مناطق مختلف ایران بود.

ابوداود سلیمان بن اشعث بن اسحاق بن بشیر ازدى (یا اسدى) سجستانى (202 ـ 275 ق) یکى از محدّثان طراز اول اهل سنت و نویسنده یکى از شش کتاب معتبر حدیثى (صحاح سته) آنان یعنى «سنن ابى داود» مى باشد. او در سجستان عراق به دنیا آمد و پس از مسافرت هاى فراوان به شهرهاى شام، مصر، جزیره ابن عمر -که امروزه در ترکیه کنونى واقع است-، خراسان و عراق براى استماع و حفظ احادیث نبوى در بصره ساکن شد و در همان جا در گذشت.  علماى بزرگ اهل سنت توصیفات و توثیقات بسیار مبالغه آمیزى را براى ابوداود ذکر کرده اند. مثلا گفته اند که در شناخت و تخریج احادیث از همه معاصرانش برتر بوده است؛ یا چنانکه آهن در دستان داود پیامبر (علیه السلام) نرم مى شد، احادیث نیز در دست ابوداود سجستانى چون موم نرم بود! یا او به احمد بن حنبل شبیه بود و احمد بن حنبل از طریق مشابهت به اساتیدش به پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله) شبیه بود!!