کتاب «الشافی فی الامامه و ابطال حجج العامه» یکی از مهمترین کتاب های تدوین شده در زمینه امامت و پاسخ به مسائل پیرامون آن است که توسط ابو القاسم علی بن حسین بن موسی سید مرتضی علم الهدی (355ق ـ 436 ق) تالیف شده است. «سید مرتضی» این کتاب را در مقام پاسخگویی به شبهات «قاضی عبدالجبار» معتزلی درباره امامت تالیف کرد.
قالَ رسولُ اللّه صلّى اللّه عليه و آله :
يا فاطِمَةُ! کُلُّ عَيْنٍ باکِيَهٌ يَوْمَ الْقيامَةِ اِلاّ عَيْنٌ بَکَتْ عَلى مُصابِ الْحُسَينِ فَاِنِّها ضاحِکَةٌ مُسْتَبْشِرَةٌ بِنَعيمِ الْجَنّةِ.
فاطمه جان !روز قيامت هر چشمى گريان است ؛ مگر چشمى که در مصيبت و عزاى حسين گريسته باشد، که آن چشم در قيامت خندان است و به نعمتهاى بهشتى مژده داده مى شود.
بحارالانوار، ج 44، ص 293