این آیه در شأن جمعى از مؤمنان نازل شد که مى گفتند: هر وقت با دشمن روبرو شویم فرار نمى کنیم، ولى به گفته خود وفا نکردند و در روز احد فرار نمودند. یا درباره برخی صحابه است که هنگامى که خداوند ثواب شهداى بدر را بیان کرد، گفتند: ما در جنگ هاى آینده تمام نیروى خود را به کار خواهیم گرفت، ولى در احد فرار کردند. و یا درباره جمعى از مؤمنان است که مى گفتند: اى کاش خداوند بهترین اعمال را به ما نشان مى داد تا عمل کنیم. خداوند به آنها خبر داد: افضل اعمال، ایمان خالص و جهاد است، اما عمل نکردند.