امام می فرماید: عثمان خودش را سرپرست مسلمین مى دانست و اموال مسلمین را هر کجا که مى خواست خرج می کرد و هرچه را اراده مى کرد انجام مى داد و با مالى که همه مسلمین در آن مساوى بودند صله رحم مى کرد. علی(ع) مى فرماید: «عثمان دو پهلویش از پرخورى باد کرده، همواره بین آشپزخانه و دستشویى سرگردان بود، و دودمان پدرى او از بنى امیّه به پاخاستند و همراه او بیت المال را خوردند و برباد دادند».