امام علي(ع) درباره اوصاف «متّقین» می فرماید: «آنها چشمان خويش را از حرام فرو نهاده و گوش هاى خود را وقف شنيدن علم سودمند ساخته اند». مقصود از علم نافع، علوم سودمندي است كه براى دين و زندگى سعادت بخش انسان در جهان ديگر به كار مي آيد و در درجه بعد علومی را شامل می شود كه سبب عزّت و سربلندى انسان در اين دنيا می شود.

هر علمى اعم از پزشکی، کشاورزی، صنعتی و... كه به نحوى در منفعت فرد يا جامعه اسلامى و بشرى دخيل بوده باشد و جامعه را از وابستگی سیاسی و اقتصادی و ... به دشمنان رهایی بخشد علم نافع است و در كنار علم توحيد و فقه و اخلاق قرار می گیرد.