امروزه شعار تساوی حقوق زن و مرد در جوامع انسانی بطور گسترده ای مطرح مي شود که زن و مرد هيچ تفاوتی با هم ندارند و مي توانند عهده دار مسئوليت هاى اجتماعى باشند. دادن اين شعار در حقیقت براى جلب آراء زنان و خاموش كردن صدای اعتراض آنهاست؛ ولى در عمل اين واقعيّت را پذيرفته اند كه ساختمان روح و جسم زنان با مردان متفاوت است و هر كدام براى مسئوليتى آفريده شده اند. هر دو انسان و صاحب حقوق فردى و اجتماعى اند؛ اما اينكه بگوييم هر دو يك جور فكر مى كنند و قابليت هر كارى را دارند اشتباه بزرگى است.

قرآن زن و مرد را در امور مختلفی با یکدیگر مشترک و مساوی قرار داده است. همانند: 1- زن و مرد در اکتساب خیرات یکسانند. 2- خداوند انسان را بر سایر مخلوقات برتری داده، که این برتری شامل زن و مرد می شود. 3- روح مرد و زن هر دو از جانب خداوند دمیده شده است. 4- زن و مرد در تقوا و پرهیزکاری به صورت یکسان می توانند طی طریق کنند. 5- زن و مرد در رسیدن به مغفرت و پاداش الهی یکسان بوده و خداوند عمل هیچ کدام را ضایع نمی کند. 6- خداوند ملکه هدایت را در سرشت مردان و زنان به ودیعه گذارده است. و... .

طلاق در شرائط خاصّى همانند ازدواج يك امر حياتى و ضرورى است كه اسلام آن را جايز شمرده است؛ ولى چون باعث ضربه هاى جبران ناپذيرى به فرد و اجتماع مى شود عواملي را براى جلوگيرى از آن به كار برده كه ازدواج مجدد يا «مُحلّل» يكى از آنهاست؛ زيرا ازدواج رسمى زن با مرد ديگر بعد از سه طلاق، سد بزرگى براى ادامه طلاق است. كسى كه بخواهد دست به طلاق سوم بزند وقتي يقين كند با اين كار، همسرش براى هميشه از آنِ ديگرى خواهد بود و باعث جريحه دار شدن وجدانش مي شود، تا مجبور نشود زنش را طلاق نمي دهد.