ایشان به مسئله مرگ و عوارض سخت پایان زندگی اشاره كرده و آن را در 4 مرحله خلاصه مى كند: 1- تحليل رفتن قوا و آشكار شدن انواع بيماريها، كه گام اوّل به سوى مرگ است. 2- مراجعه مکرر به اطبا و بى تأثير بودن آن. 3- مرحله يأس از سلامتی و انتظار پايان عمر. 4- زمانی كه در شرف ترک دنيا و دوستان است، عارضه اى گلوگيرش می شود كه فهم و دركش را از کار می اندازد و او در حيرت و سرگردانى فرو می رود، در این حال به فکر وصیت و سخنان لازم می افتد ولی چه سود که دیگر زبانش از کار افتاده است.

عافيت و سلامتي از نعمت‌هاى مجهول است و تا انسان آن را دارد، قدرش را ندانسته و از آن غافل است. حضرت على(ع) مى‌فرمايد: «لذّت زندگى در سايه سلامتى است». انسان اهل دين باشد يا دنيا، اهل علم باشد يا ثروت، بدون سلامتى كارى نمى‌تواند انجام دهد. به فرموده امام باقر(ع) نعمتى مانند نعمت سلامتى نيست و سلامتى بدون همراهى و مساعدت توفيق، سلامتى نيست.