دانشمندان جهان توانسته‌اند در آزمايشگاه‌ها طول عمر بعضى از موجودات زنده را به چند برابر افزايش دهند. خواب اصحاب كهف نيز جنبه استثنائى داشته است و آنها به اراده خدا در خواب طولانى فرو رفتند و چنان به نظر مى‌رسيد كه گويا بيدارند و اگر كسي آنها را مشاهده مى‌كرد از وحشت فرار مى‌كرد و ترس سراسر وجودش را فرا مى‌گرفت. خواب آنها شبيه يك مرده با چشم گشوده! بوده و عوامل مرموزى آنها را به سوى راست و چپ برمى‌گرداند تا به ارگانيزم بدن آنها صدمه‌اي وارد نشود.

خواب طولانى «اصحاب كهف»، تردیدهایی را ایجاد کرده است؛ مثلا آیا ممكن است انسان برای مدت طولانی در خواب بدون آب و غذا زنده بماند؟ یا اینکه آیا يكنواختی بدن براى مدت طولانى، به ارگانيزم آن صدمه نمی زند؟ و ... در پاسخ می توان گفت: طول عمر موجودات ثابت نبوده و رابطه عمیقی با شرایط زندگی آنان دارد. از سویی نیاز به غذا در حال خواب بسیار ناچیز است؛ زیرا فعاليتهاى حياتى جانداران نزديك به صفر مى رسد و از سوی دیگر، قرآن می فرماید: «ما آنها را به راست و چپ بر مى گردانيديم»، که نشان مى دهد آنها در حال يكنواختى كامل نبودند.