خداوند در سوره «احقاف» پيامبر اكرم(ص) را از عجله كردن در مجازات کفار نهی کرده، مي فرمايد: «صبر و حوصله كن، آن گونه كه پيامبران اولواالعزم شكيبايى كردند و براى [عذاب] آنها عجله مكن، هنگامى كه وعده هايى را كه به آنها داده شده است [در مورد عذاب] مى بينند، احساس مى كنند كه گويى ساعتى از يك روز، در دنيا توقف داشتند». با توجه به اين كه عمر دنيا در برابر آخرت، ساعتى زودگذر است، بنابراين عجله مكن تا اتمام حجّت كافى بر آنها شود. نتيجه اينكه همه پيامبران الهى از جمله پيامبر اكرم(ص) در برابر خيره سرى امت هاى لجوج و نادان، صبور بودند و بيشترين مهلت را براى اصلاح به آنها مى دادند.

از جمله درسهایی که از آن دو معلّم بزرگ اخلاق می توان فرا گرفت این است که: 1- پيدا كردن رهبرى آگاه و فرزانه، و بهره گيرى از علم و اخلاق او اهمّيّت بسیاری دارد. 2 ـ در كارها نبايد عجله كرد، چرا كه بسيارى از امور، نياز به فرصت مناسب دارد. 3 ـ حوادثى كه در اطراف ما رخ مى دهد ممكن است چهره اى در ظاهر و چهره اى در باطن داشته باشند؛ هرگز نبايد عجولانه قضاوت نمود. 4 ـ شكستن پيمانهاى معنوى بطور مكرّر، ممكن است انسان را براى هميشه از فوائد و بركاتى محروم سازد! و... .

یکى از عوامل مهمّ توجّه گروهى به مادّى گرى، بلاها و مصیبت هاست. در حالی که بلاها و مصائب نسبی است، یعنی آن چه از منظر یک نفر بلا و مصیبت است، برای دیگران ممکن است رحمت باشد، یا حادثه ای از دید یک نفر بلا به نظر می آید، در حالی که در آینده متوجه خیر بودن آن می شود.