تحریم غذاها و برخی گوشتها در اسلام همچون سائر محرمات الهى فلسفه خاصى دارد. اسلام برای جلوگیری از ابتلای افراد جامعه به امراض و آلودگی ها و تأثیرات سوء ناشی از برخی خوردنی ها، آنها را حرام کرده است؛ از سوی دیگر، امروز در علم غذاشناسى ثابت شده که غذاها از طریق تأثیر در غده ها و ایجاد هورمون ها در روحیات و اخلاق انسان اثر مى گذارند و برخی گوشتهای تحریم شده توسط شریعت اسلامی به خاطر جلوگیری از سرایت انتقال آن روحیات و اخلاقیات ناپسند به شخص است.

در برابر ابراداتی که نسبت به تیمم وارد می شود، می توان گفت تیمم دو فایده دارد: 1- فایده اخلاقى: تیمم یکى از عبادات است و روح عبادت به معنى واقعى کلمه در آن منعکس مى باشد؛ زیرا انسان پیشانى خود را که شریف ترین عضو بدن او است، با دستى که بر خاک زده، لمس مى کند تا فروتنى و تواضع خود را در پیشگاه او آشکار سازد. 2- فایده بهداشتى: امروز ثابت شده خاک به خاطر داشتن باکترى هاى فراوان، مى تواند آلودگى ها را از بین ببرد و خاک پاک میکرب کش است.

در دست زدن بر خاک و کشیدن به پیشانى و پشت دست ها دو فایده مهم وجود دارد: 1) اخلاقی؛ زیرا با این کار تواضع و عبودیت حاصل می شود. 2) بهداشتی؛ زیرا خاک خاصیت پاک کنندگی دارد و از بین برنده آلودگى ها است.

خداوند در قران می فرماید: «نماز را بر پا دار زیرا نماز انسان را از زشتى ها و منکرات باز مى دارد». در واقع طبیعت نماز، انسان را به یاد نیرومند ترین عامل بازدارنده که همان«مبدأ و معاد» است مى اندازد. از انسان در مقدمه نماز، خود را از آلودگی ها پاک کرده و حرام و غصب را از خود دور مى سازد و به بارگاه دوست مى رود، همه این امور تأثیر بازدارنده در برابر خط فحشاء و منکرات دارد. اما هر نماز، به همان اندازه که از روح عبادت برخوردار است، نهى از فحشاء و منکر مى کند.