بين شيعه و سني مشهور است، انتخاب نام امام حسن و حسين(ع) به امر خدا بوده؛ ابن اثير مي نويسد: اين دو اسم در زمان ولادت حسنين، از جانب خداوند بر پيامبر(ص) وحى شد، سيوطى نقل کرده: حسن و حسين دو نام از نام‏هاى اهل بهشت، براي حسنين (ع) است چرا که مردم عرب پيش از ايشان، اين دو نام را بر فرزندان خويش  نمى‏ نهادند؛ اين مضمون در کتاب عبقات الانوار و در اعيان الشيعه نيز آمده است.

در مورد نام گذاری امام حسن(ع)، علی(ع) بر پیامبر(ص) وایشان بر خدا سبقت نگرفتند، لذا جبرئیل از جانب خدافرمود: «نام او را مانند فرزند هارون(ع)  «شبّر» بگذار حضرت فرمود: زبان من عربى است؟ جبرئیل عرض کرد: نام او را حسن بگذار...».