بسیاری از علمای اهل سنت مثل ترمذى، مسلم، حاکم نیشابورى، بیهقى، احمد بن حنبل و... در مورد فضائل امام علی(ع) روایات زیادی مثل حدیث نور، حدیث سد الابواب، حدیث أحبّ الخلق، اوّلین مسلمان و مؤمن، حدیث أخوت، حدیث رد شمس، ولادت در کعبه و... را نقل کرده اند و در مورد برخی احادیث کتاب مستقل هم نوشته اند.
حديث«نور» را از صحابه، امام على و حسين(ع)، سلمان فارسى، ابوذر غفارى، جابر بن عبدالله، ابوهريره، انس بن مالک، و از تابعين امام سجاد(ع)، زاذان ابوعمر کندى، ابوعثمان نهدى، سالم بن ابى جعد اشجعى، ابوالزبير محمّد بن مسلم اسدى و عکرمة بن عبدالله بربرى، نقل کرده اند.
سبط بن جوزى از سلمان روايت کرده، رسول(ص) فرمود: «من و على نورى واحد نزد خداوند متعال بوديم، هنگامى که آدم را آفريد آن نور را دو جزء نمود، جزئى من و جزء ديگر على است». ابن مغازلى نیز از سلمان نقل کرده، محمّد(ص) مى فرمود: «من و على نورى بوديم نزد خداوند عزّوجلّ، آن نور، خداوند را تسبيح و تقديس مى نمود، دائماً آن نور در يک جا بود تا آن که ما در صلب عبدالمطلب از همديگر جدا شديم. پس در من است نبوت و در على است خلافت».
حديث«نور» را تعداد بسيارى از علماى اهل سنت نقل کرده اند. مثل؛ احمد بن حنبل، ابونعيم اصفهانى، خطيب بغدادى، عاصمى، ابن حجر، ابن ابى الحديد و ... .
قالَ الصّادقُ عليه السّلام :
مَنْ ذُکِرْنا عِنْدَهُ فَفاضَتْ عَيْناهُ حَرَّمَ اللّهُ وَجْهَهُ عَلَى النّارِ.
نزد هر کس که از ما (و مظلوميت ما) ياد شود و چشمانش پر از اشک گردد، خداوند چهره اش را بر آتش دوزخ حرام مى کند.
بحارالانوار، ج 44، ص 285