شیعیان هنگامی که در علومی که از حضرت رسول بدان ها رسیده اختلافی داشته باشند، به نظر امام علی(ع)... و امام صادق(ع) رجوع می کنند. منظور از این حرف، تبیین وضعیت شیعیان در مواجهه با اختلافات حتمی در علوم به جا مانده از حضرت رسول است. شیعیان در مقام انجام وظیفه در اینگونه مواقع و برای آشکار شدن حق به کسی مراجعه می کنند که به نص نبوی و با تعبیرهای گوناگون مبنی بر هدایت پذیری امت از او منصوب شده و هیچ وقت اشتباه نکرده و نمی کند و کلام او و فرزندان پاکش همان کلام رسول الله است.

ذهبي گفته: ابان شيعه محکمى است، اما راستگوست. احمد بن حنبل، ابن معين، ابوحاتم او را ثقه دانسته اند. مسلم و نويسندگان سنن اربعه (ابوداود، ترمذى، نسايى و ابن ماجه)، به روايات ابان استدلال مى کنند.

برخی از راویان حدیث طیر از صحابه عبارتند از: عبدالله بن عباس، سفینه، ابوسعید خدرى، عامر بن واثله، انس بن مالک، سعد بن ابى وقّاص، عمرو بن عاص، و... . و از تابعین عبارتند از: ابان بن تغلب، ابان بن ابى عیاش، ابراهیم بن مهاجر بجلى، ابراهیم بن هدبه، اسماعیل بن سلمان بن ابى الطلحه، اسماعیل بن سلمان بن ابى المغیره، اسماعیل بن سلیمان تیمى، اسماعیل بن عبدالله بن جعفر بن ابى طالب، اسماعیل بن عبدالرحمن، اسماعیل بن وردان، برذعة بن عبدالرحمن بنانى و... .