میرزا می گوید: در شهرها یکی از لغات و خط موجوده را برای تکلم و نوشتن انتخاب کنید، زیرا این امر سبب اتحاد امم می شود. ممکن است این دستور، مقدمه ای برای ترویج زبان انگلیسی بوده باشد، چنانکه در متحد المآل محفل روحانی ایران، جوانان را به فراگیری زبان انگلیسی تشویق می کند. شگفت آور این که پیغمبر قرن نوزدهم زبان مادری اش فارسی و کتاب آسمانی او عربی و زبان بین المللی او انگلیسی است.

یکی از احکام عجیب بهائیت، حرام بودن نشستن بر روی منبر است. گویا در نظر جناب میرزا، منبر و صندلی با یکدیگر تفاوت دارند. ظاهراً انگیزه ایشان از صدور این حکم، مبارزه با منبر، اهل منبر و کسانی است که سکّان هدایت مردم را در اسلام به عهده دارند تا راه برای نفوذ بدعت های بعدی باز شود.