به اعتقاد شیعه امامت منصب جانشینى پیامبر در امر هدایت بشر است، لذا امام نیز باید تمام خصوصیات پیامبر – غیر از تلقی وحی -  مانند عصمت، علم لدنى، کمالات، فضایل و دورى از صفات ناپسند را داشته باشد. علاوه بر این امام باید عالم به حقیقت شریعت باشد، همان طورى که باید کامل ترین صفات کمالیه را داشته باشد، باید دارای علم غیب نیز باشد تا مردم تسلیم محض او شوند، البته این اطلاع پیامبران و ائمه از غیب نه به صورت مستقل، بلکه با اذن و اراده پروردگار می باشد.

قندوزى می گوید: طبق حدیث دوازده خلیفه خلفاى بعد از پیامبر(ص) دوازده نفر و از عترت او هستند؛ زیرا این حدیث را نمی توان بر خلفاى بعد از او از اصحاب حمل کرد، چون از دوازده کمترند و نه بر بنى امیه که از بنی هاشم نیستند و نه بر بنی عباس حمل نمود؛ زیرا بیشتر از دوازده نفر و ظالم بودند. لذا باید با توجه به حدیث ثقلین و دیگر احادیث بر دوازده امام از اهل بیت پیامبر(ص) حمل کرد؛ زیرا از حیث حسب و نسب عالی ترین مردم نزد خدایند و علوم آن ها به علم لدنی از پیامبر(ص) اخذ شده.

کتاب دلائل العرفان، تالیف میرزا حیدر علی اصفهانی، در بمبئی به چاپ رسیده است. این مجموعه در اثبات ظهور سید باب و ادعای میرزا بهاء نوشته شده است. او ادّعا کرده محرّک و مؤسس ظهور سید باب، میرزا بهاء بوده که دارای علم لدنی می باشد. سستی و پوچی این دو ادّعا کاملا آشکار است؛ چگونه میرزا بهاء که پس از یک سال سید باب را شناخته، مؤسس ظهور سید باب می باشد. علم لدنی نیز، معجزه و از لوازم نبوت و رسالت می باشد. گویا مؤلف، تمایز علم ذاتی و لدنی را درک نکرده است.