در نگاه اسماعیلیه خداوند حقیقتى وراى هستى و عقل است و هرگز قابل شناخت نیست. اگر شناختى هست فقط توحید و تقدیس است. خداوند هویتى است که عقل اول در او حیران است. راه شناخت خداوند فقط از طریق انبیاء و امامان حاصل مى گردد. لذا اسماعیلیه درصدد اقامه برهان براى اثبات وجود خدا برنیامدند. در کتاب روضة التسلیم آمده است: «اگر کسى گوید من اثبات او کنم، گفته باشد که من به حقیقت هویت او محیط شده ام و چون احاطه محال است، اثبات محال است».