الحاکم بامر الله پسر العزیز بالله در حالی که یازده سال و شش ماه داشت به خلافت رسید. او در مال بخشنده، ولى در عین حال خونریز بود. او اوایل به سبّ صحابه و منع نماز تراویح دستور داد اما پس از مدتی خلاف آن را دستور داد. سالی به مسیحیان سخت گرفت و فرمان انهدام کلیساى مزار مسیح در بیت المقدس را صادر کرد و در سالی آنان را آزاد گذاشت و... این رفتارها باعث شد برخی او را دیوانه بدانند و برخی هم قائل شدند که در او صفات ربوبى حلول کرده. او سال 411 هجرى به گردش رفت و هرگز بازنگشت.

طبعاً محدودیت ماده مرکز نزاع و تزاحم است، این وضع مخصوصاً در صورتى که توأم با احساس مسئولیت کافى نباشد، سبب فساد و خونریزى مى شود.  شاید هم پرونده سوء پیشینه انسانها، سبب بدگمانى فرشتگان نسبت به نسل آدم شد. لذا خداوند هم در پاسخ فرشتگان هرگز آن را انکار نفرمود، بلکه اشاره کرد در کنار این واقعیت، واقعیت هاى مهم ترى درباره انسان و مقام او وجود دارد که فرشتگان از آن آگاه نیستند!