نوشته "میرزا آقاخان کرمانی" و "شیخ احمد روحی" دو تن از ازلیان است که دربارهٔ احکام آئین مقدس "بیان" و پاره‌ای از وقایع تاریخی نگاشته شده‌است. نویسندگان این کتاب در ارتباط با "بهاءالله"، بنیانگذار دین بهائی و مشاورش، از تعابیری تند و توهین‌آمیز استفاده کرده‌اند. این کتاب از طرف بابیّه، بدون تاریخ و بی آنکه اسم محلّ چاپ ذکر شود، در 330 صفحه وزیری با یک مقدّمه 18 صفحه ای به چاپ رسیده است. علت نام‌گذاری کتاب به هشت بهشت، وجود هشت بابی است که در آن گردآوری شده‌است.
 

در مسیحیت برخی امور همچون تعمید، توبه، عشای ربانی، تایید، دست گذاری، تدهین و ازدواج مقدس به عنوان ایجاد کننده یا افزایش دهنده فیض الهی شناخته می شوند. مسیحیان آنها را شعائر دینی می دانند که فیض خداوند را به انسانها می رساند. درباره تعداد این شعائر، اختصاص شان به مردگان یا زندگان، کارکردهای استقلالی یا انضمامی آنها و اجازه انجام گرفتن شان به دست کشیش ها یا اسقف ها، میان فرقه های مختلف مسیحی اختلافاتی وجود دارد.