از جمله دلايل محكمى كه شبهه تحريف را از اساس باطل مى‌سازد «ضرورت تواتر قرآن» در مجموع و در سوره‌ها و آيات و جملات تركيبى و كلمات و حروف و حتى در قرائت و تهجّى آن است. چنانكه در بحث قرائات این بحث مطرح است كه تنها قرائت صحيح همان قرائت مشهور و متداول مسلمانان است كه بر قرائت عاصم به روايت حفص منطبق است و به تواتر ثابت شده است.
«سيد بحرالعلوم» در يكي از شب ها، خادم خود را به دنبال «سيد جواد عاملی» فرستاد و به او گفت: همسايه فقيرت هفت روز است كه جز خرماى زاهدى چيزى نخورده و امروز به خاطر بدهى سنگينش از آن خرمای زاهدی هم محروم شده و شام ندارد؛ ولى تو غذاى خوب مى خورى. عرض كردم خبر نداشتم، فرمود: اگر خبر داشتى و كمك نمی كردى كه يهودى؛ بلكه كافر بودى! و اين عصبانيّت من براى آن است كه چرا از حال برادرانت تجسّس نمی كنى! اكنون اين ظرف هاى غذا را خادمم می آورد، با او درِ خانه آن مرد برو و اين كيسه پول را زير حصير او بگذار!
قال الصادق (عليه السلام) :
مَنْ حَجَّ يُرِيدُ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ لا يُرِيدُ بِهِ رِيَاءً وَ لا سُمْعَةً غَفَرَ اللَّهُ لَهُ الْبَتَّةَ
کسى که حجّ انجام دهد و خدا را اراده کند و قصد ريا و شهرت طلبى نداشته باشد قطعاً خداوند او را خواهد بخشيد.
وسائل الشيعة: 11/109