یکی از جلوه های مظلومیت امام علی(ع) برخی انسان های معاصر حضرت بودند، گروهی نادان و بی ارداده که شایستگی همراهی چنین رهبری را نداشتند. این یکی از بزرگ تریم مظلومیت هاست که رهبری آگاه و توانا و سیاستمداری هوشیار در بین گروهی گرفتار شود که سخنان و هشدارهایش آنان را بیدار نمی کرد. گاه مى فرمود: «اى كاش معاويه شما را با لشكر خود، معاوضه مى كرد، ده نفر از شما را مى گرفت و يك نفر از شاميان را به من مى داد». براستی اين دردناكترين شكل مظلوميت است كه آن حضرت را اول مظلوم عالم گردانید.

معاويه چون حكومتش استقرار يافت. وارد كوفه شد و براى اهالى آن خطبه خواند، گفت: اى اهل كوفه! شما پنداشتيد من به خاطر نماز و زكات و حجّ با شما جنگيدم؟ شما خود نماز مى خوانيد و زكات مى دهيد و حجّ بجا مى آوريد، بلكه من با شما به اين دليل جنگيدم كه خليفه شما بشوم و برگردنهايتان سوار شوم ... و بعد گفت: تمام شرط هايى كه در معاهده پذيرفتم، زير پا خواهم گذارد.