آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«رباخوارى» از امورى است كه «قرآن» صريحاً درباره آن وعده دوزخ داده، مى فرمايد: «هرگاه كسى [از رباخواران] اندرز الهى به او برسد و [از ربا گرفتن] پرهيز كند، سودهايى كه قبل از نزول حكم تحريم ربا بدست آورده مال اوست و كارش به خدا واگذار مي شود؛ اما كسانى كه باز گردند [و ربا بگيرند] اهل آتش خواهند بود و هميشه در آن مى مانند». وقتى رباخواران اعلان جنگ با خدا دهند يا خدا به آنها اعلان جنگ دهد، به اين معناست كه آنها تا سر حد كافران سقوط كرده اند و اين تعبيرى است بسيار تكان دهنده.

«رباخوارى» از امورى است كه «قرآن مجيد» صريحاً مرتكبان آن را تهديد به عذاب دوزخ كرده، مى فرمايد: «فَمَنْ جَاءَهُ مَوْعِظَةٌ مِنْ رَبِّهِ فَانْتَهَى فَلَهُ مَا سَلَفَ وَ اَمْرُهُ اِلَى اللهِ وَ مَنْ عَادَ فَاُولئِكَ اَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ»(1)؛ (هرگاه كسى [از رباخواران] اندرز الهى به او رسد و خوددارى كند، سودهايى كه قبلا [قبل از نزول حكم تحريم ربا] به دست آورده مال او است و كار او به خدا واگذار خواهد شد؛ اما كسانى كه باز گردند [و مرتكب اين گناه شوند] اهل آتش خواهند بود و هميشه در آن مى مانند).
نظير همين معنا در آيات 130 و 131 سوره «آل عمران» آمده كه رباخواران را تهديد به عذاب آتش مى كند، جالب اينكه مى گويد: اين همان عذاب و آتشى است كه در انتظار كافران است!: «يَا اَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا اَضْعَافاً مُضَاعَفَةً وَ اتَّقُوا اللهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ * وَ اتَّقُوا النَّارَ الَّتِي اُعِدَّتْ لِلْكَافِرِينَ».
وقتى رباخواران اعلان جنگ با خدا داده اند يا خدا به آنها اعلان جنگ داده است، به اين معناست كه آنها تا سر حد كافران سقوط مي كنند و اين تعبيرى است بسيار تكان دهنده در مورد اين معصيت عظيم.
از بعضى از روايات استفاده مى شود كه رباخوارى در تمام كتب آسمانى و در تمام شرايع پيامبرانِ خدا حرام بوده است، همان گونه كه در فقه الرّضا آمده است: «وَ هُو مُحَرَّمٌ عَلَى لِسَانِ كُلِّ نَبِيٍّ وَ فِي كُلِّ كِتَابٍ».(2)،(3)