آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

قرآن درباره حد «زنا» می فرمايد: «هر يك از زن و مرد زناكار را صد تازيانه بزنيد، و نبايد رأفت نسبت به آن دو، شما را از اجراى حكم الهى مانع شود اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد! و بايد گروهى از مؤمنان مجازات آن دو را مشاهده كنند». البته «استثنائات» و «جزئيات» این مسئله مانند احكام زناى محصنه، و زناى با محارم و ... در قرآن نيامده بلكه در سنّت به آنها پرداخته شده است.

در آيه 2 سوره «نور» مى خوانيم: «اَلزّانِيَةُ وَ الزّانى فَاجْلِدُوا كُلِّ واحِد مِنْهُما مِأةَ جَلْدَةً وَ لاتَأخُذُكُمْ بِهِما رَأفَةَ فى دِيْنَ اللهِ اِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللهِ وَ الْيَومِ الآخِرِ وَ لْيَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنْ الْمُؤمِنينَ»؛ (هر يك از زن و مرد زناكار را صد تازيانه بزنيد، و نبايد رأفت [و محبّت كاذب] نسبت به آن دو، شما را از اجراى حكم الهى مانع شود اگر به خدا و روز جزا ايمان داريد! و بايد گروهى از مؤمنان مجازات آن دو را مشاهده كنند!). در اين آيه اشاره به حدّ زن و مرد زناكار شده، هر چند «استثنائات» و «جزئيات» آن مانند احكام زناى محصنه، و زناى با محارم و امور ديگر از اين قبيل در آن نيامده بلكه در سنّت و روايات اسلامى شرح داده شده است.(1)