آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

گرچه امروزه براي تبليغات، ابزار و وسايل فراوانى وجود دارد،‌ مانند تريبون هاى مساجد، حسينيه ها، مجالس مذهبى، نمازهاى جمعه، روزنامه ها، كتابها، مجلّات رسانه هاى صوتى و تصويرى نظير صدا و سيما و ماهواره ها و اينترنت ها و حتّى موبايل ها و ... امّا هيچ كدام از اينها در عصر پيامبران نبوده است. پيامبران از جمله حضرت نوح(ع) برای تبلیغ از روش هاي گروهی و انفرادی استفاده می نمودند؛ در مجالس مردم شركت مي كردند؛ به درب خانه آنها مي رفتند و به طور خصوصي آنها را دعوت مي كردند.

مى دانيم كه حضرت نوح(عليه السلام) قبل از طوفان، 950 سال در ميان قومش مشغول تبليغ آئين خويش بود، و در اين مدّت طولانى، تنها حدود 80 نفر به آن حضرت ايمان آوردند؛ تقريباً هر 12 سال يك نفر هدايت شد. آرى آن حضرت براى هدايت هر نفر 12 سال زحمت كشيد و وقت گذاشت.
راستى حضرت نوح(عليه السلام) چگونه تبليغ مى كرد و از چه روش هايى سود مى برد؟ امروزه براى تبليغات ابزار و وسايل فراوانى در اختيار است. تريبون هاى مساجد، حسينيه ها، مجالس مذهبى، نمازهاى جمعه، روزنامه ها، كتابها، مجلّات رسانه هاى صوتى و تصويرى نظير صدا و سيما و ماهواره ها و اينترنت ها و حتّى موبايل ها و مانند آن، كار تبليغات را بسيار سهل و آسان كرده است، امّا هيچ كدام از اينها در عصر حضرت نوح(ع) نبود. بدين جهت هر جا مجلس عروسى يا عزا بود حضرت نوح(ع) شركت مى كرد و خطاب به مردم مى گفت: اى مردم! من پيامى از سوى خداى شما براى شما آورده ام. پيامى كه سعادت و نجات و آبادى دنيا و آخرت شما را تضمين خواهد كرد و آن اينكه: بتها را كنار بگذاريد و خداى يكتا را بپرستيد. حضرت علاوه بر اين تبليغات گروهى، به تبليغات فردى نيز مى پرداخت، به اين شكل كه به در خانه مردم مى رفت و در خانه ها را يكى پس از ديگرى مى زد و به صاحبخانه مى گفت: «قُولُوا لَا اِلَهَ اِلَّا اللهُ تُفْلِحُوا». «قرآن مجيد» اجمالاً به اين روش هاى تبليغاتى حضرت اشاره كرده است. توجّه فرمائيد: «ثُمَّ إِنِّى دَعَوْتُهُمْ جِهَاراً * ثُمَّ إِنِّى أَعْلَنْتُ لَهُمْ وَ أَسْرَرْتُ لَهُمْ إِسْرَاراً»(1)؛ (سپس من آنها را با صداى بلند [به اطاعت فرمان تو] دعوت كردم، سپس آشكارا و نهان [حقيقت توحيد و ايمان را] براى آنها بيان داشتم).
در ضمن از اين آيات و آيات مشابه، نهايت دلسوزى پيامبران خدا براى هدايت مردم استفاده مى شود. به عنوان مثال پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) از مكّه اي كه مملوّ از بتخانه و بت پرستى بود به طائف سفر مى كند تا دين اسلام را در آنجا تبليغ كرده و پيروان و همراهانى پيدا كند؛ امّا حاصل تمام زحمات آن حضرت در اين سفر كه همراه با جراحت بدن مباركش بود، تنها ايمان آوردن يك نفر بود. راستى ما براى نصيحت و ارشاد و راهنمايى خانواده و فرزندان خود چقدر وقت مى گذاريم؟! با يك بار و دو بار و سه بار تذكّر، نااميد شده و آنها را به حال خود رها مى كنيم؛ در حالى كه حضرت نوح(عليه السلام) براى هدايت هر نفر 12 سال زحمات فوق العاده اى تحمّل مى كند.(2)