آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

درباره سنّ و سال «اصحاب كهف» بايد گفت: از عبارت «الفتية» در سوره «كهف» استفاده می شود كه اصحاب کهف سنّ زیادی نداشته اند؛ بلکه جوان بودند؛ ولى از روايات استفاده مي شود كه آنها اگر چه از نظر سنّی جوان نبوده اند؛ ولی روحیه جوانی داشته اند که برای حفظ ایمان خود قیام کردند و در مقابل ظلم ایستادند.

يكي از سؤالاتي كه درباره «اصحاب كهف» پرسيده مي شود اين است كه سنّ اصحاب كهف چقدر بوده است، آيا همگي جوان بودند؟ خداوند جواب اين سؤال را در آیه 10 سوره «کهف» داده، می فرماید: «إِذْ أَوَى الْفِتْيَةُ إِلَى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِنْ لَّدُنْكَ رَحْمَةً وَ هَيِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَداً»؛ (زمانى را [به خاطر بياور] كه آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: پروردگارا! از سوى خودت رحمتى عطا كن، و از كار [فرو بسته] ما راه نجاتى برايمان فراهم ساز). ظاهر عبارت قرآن «الفتية» اين است كه جوان بودند، ولى از روايات استفاده مى شود كه سنّشان كم نبود امّا روحشان جوان بود.(1)
در بين جوانان عدّه اى وجود دارند كه روحشان مرده است؛ معتادند، گرفتارند، افسرده اند و خلاصه اثرى از شور و نشاطِ جوانى در آنها نيست، همان گونه كه در بين پيران كسانى هستند كه روحى زنده و با نشاط دارند، اينها قلب و روحشان جوان است، هر چند سنّشان زياد است. به هر حال اين جوانان جسمانى يا روحانى براى حفظ ايمانشان دست به هجرت زده، و به غارى در خارج از شهر پناه بردند و از خداوند دو چيز درخواست كردند: نخست تقاضاى رحمت كردند؛ چرا كه با نزول رحمت الهى مشكلات انسان حل مى شود. تقاضاى ديگرشان نجات از دست قوم ستمگر و بت پرست، و يافتن راه نجاتى از دست دقيانوس ستمگر بود.(2)