آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام علي(ع) در خطبه 176 «نهج البلاغه»، در بیان لزوم وحدت بین مسلمین می فرماید: «مبادا در دین خدا به رنگ های مختلف درآیید؛ چرا که اتحاد و اجتماع در راه حق، هرچند ناخوشایند باشد از پراکندگی در راه باطلی که مورد علاقه شماست بهتر است». دقت در کلام حضرت علی(ع) ما را متوجه این حقیقت می کند که هرگاه افراد جامعه در مسائل ساده انعطاف به خرج دهند و در امورى كه بر خلاف سليقه آن هاست دندان بر جگر بگذارند و تحمل پيشه كنند به يقين وحدت حاكم مى شود و آرامش و عظمت به جامعه باز مى گردد.

امام علي(عليه السلام) در بخشی از خطبه 176 «نهج البلاغه» به سراغ موضوع مهمّ «وحدت صفوف مسلمين» مى رود و مى فرمايد: (مبادا در دين خدا به رنگ هاى مختلف در آييد؛ چرا كه اتحاد و اجتماع در راه حقّ ـ هر چند خوشايند شما نباشد ـ از پراكندگى در راه باطلى كه مورد علاقه شماست بهتر است و [بدانيد] خداوند سبحان به هيچ كس، نه از گذشتگان و نه باقى ماندگان به سبب اختلاف و تفرقه، نتيجه خوبى نبخشيده است)؛ «فَإِيَّاكُمْ وَ التَّلَوُّنَ فِي دِينِ اللهِ، فَإِنَّ جَمَاعَةً فِيمَا تَكْرَهُونَ مِنَ الْحَقِّ، خَيْرٌ مِنْ فُرْقَةٍ فِيمَا تُحِبُّونَ مِنَ الْبَاطِلِ، وَ إِنَّ اللهَ سُبْحَانَهُ لَمْ يُعْطِ أَحَداً بِفُرْقَةٍ خَيْراً مِمَّنْ مَضَى، وَ لَا مِمَّنْ بَقِيَ».
تعبير «فَإِيَّاكُمْ وَ التَّلَوُّنَ فِي دِينِ اللهِ» اشاره به اين است كه نباید هر گروهى رنگى به خود بگيرد و برنامه اش را از ديگران جدا سازد، خواه در برنامه هاى عقيدتى باشد يا عملى، اين تلوّن و رنگارنگ شدن، سبب پراكندگى صفوف و به هدر رفتن نيروها و گاه جنگ هاى داخلى مى شود و سرنوشت جامعه و منافع آن را به خطر مى اندازد.
همان گونه كه امام(عليه السلام) در سخن ياد شده فرموده، هرگاه افراد جامعه در مسائل ساده انعطاف به خرج دهند و در امورى كه بر خلاف سليقه آنهاست دندان بر جگر بگذارند و تحمّل پيشه كنند به يقين وحدت حاكم مى شود و آرامش و عظمت به جامعه باز مى گردد.
هرگز در طول تاريخ ـ باز همان گونه كه امام(عليه السلام) فرموده ـ اختلاف و پراكندگى صفوف منشأ خير و بركت نبوده و مشكلى را حل نكرده است.(1)