آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در بسيارى از خطبه هاى «نهج البلاغه» امام(ع) از فتنه هاى مهمّى كه مردم در پيش داشتند خبر مى دهد. به نظر مى رسد كه هدف امام(ع) از اين پيشگويى ها، دو چيز بوده است: 1- به خاطر محبّتى كه به مردم داشتند، آنان را آماده مقابله با فتنه ها كند، تا ضايعات آنها كمتر شود. 2- به مردم بفهماند كوتاهى و تنبلي در جهاد و اختلافات، چنين حوادثى را در پيش دارد، شايد بيدار شده توبه كنند و به راه خدا بازگردند.

در بسيارى از خطبه هاى «نهج البلاغه»(1) به مواردى برخورد مى كنيم كه اميرمؤمنان علي(عليه السلام) از فتنه هاى مهمّى كه مردم در پيش داشتند، خبر مى دهد و در بسيارى از موارد، جزئيّات آن را نيز تشريح مى فرمايد و با صراحت مى فرمايد: «من اينها را از پيشوايم پيغمبر اكرم(صلى الله عليه و آله) آموختم».
به نظر مى رسد كه هدف امام(عليه السلام) از اين پيشگويى ها دو چيز بوده است:
1. نخست اينكه، به خاطر محبّتى كه امام(عليه السلام) به مردم داشته، در صدد بوده که آنان را آماده كند، تا ضايعات اين فتنه ها به حداقل برسد؛ درست مثل اينكه شخصِ آگاهى، مردم را از آمدن سيل، يا زلزله باخبر كند؛ گرچه مردم نمى توانند جلو آن را بگيرند، ولى با داشتن آگاهى قبلى، مى توانند خطرات آن را كم كنند.
2. ديگر اينكه، به آنها بفهماند كوتاهى در جهاد و تنبلى و سستى و اختلاف هاى گوناگون و در يك جمله: «ارتكاب گناهان عظيم» چنين حوادثى را در پيش دارد؛ شايد بيدار شوند و توبه كنند و به راه خدا بازگردند.(2)