آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

زندگى اجتماعى همواره توام با تزاحم و نزاع در بين افراد است، که گاه به مشاجرات شديد می انجامد. در این مواقع ديگران وظيفه دارند برای برقراری آشتی بین طرفین و رفع سوء تفاهم ها تلاش کنند. اما متأسفانه گروهى با سخن چينی، به گسترش دامنه نزاع می پردازند. آنها به يقين در تمام مفاسدى كه از این مناقشه پدید مى آيد شريك و سهيم اند. اين گروه سخن چين، از جمله ی بدترين مخلوقات هستند در حالى كه رفتار گروه اصلاح گر، در حد جهاد فى سبيل اللّه است.

زندگى اجتماعى هميشه توام با تزاحم و نزاع است و يكى از شاخه هاى تزاحم، بحث هایی است كه بين افراد صورت مى گيرد، که گاه با گسترش دامنه آن، به مشاجرات شديد و حتى ممكن است به خون ريزى منتهى شود! ديگران وظيفه دارند با تلاش برای اصلاح بين طرفین و رفع سوء تفاهم، و فراهم آوردن جوّ خوش بينى و حسن ظن در ميان افراد درگير مناقشه، بكوشند و به اصطلاح آب به روى آتش بپاشند.
اما متأسفانه گروهى بر اثر انگيزه هاى مختلف، درست در جهت خلاف اين مطلب گام برمى دارند، گوئى بنزين بر آتش مى پاشند و دامنه حريق را وسيع تر مى كنند. آنها به يقين در تمام مفاسدى كه از این مناقشه پدید مى آيد شريك و سهيم اند؛ سخن اين را براى آن مى برند و سخن آن را براى اين، حتى گاهى از خودشان چيزى بر آن مى افزايند، اين گروه سخن چين، از جمله ی بدترين مخلوقات هستند در حالى كه رفتار گروه اصلاح گر، در حد جهاد فى سبيل اللّه است. همان گونه كه در روايات آمده: «اَجْرُ الْمُصْلِحِ بَيْنَ النّاسِ كَاَجْرِ الْمجاهِدِ بَيْنَ اَهْلِ الْحَرْبِ».(1)
هر گاه سخن چينى بوسیله تكرار، به صورت يك خلق و خوى در آيد، از رذائل بسيار زشت اخلاقى محسوب می شود، آيات و روايات اسلامى، در موارد بسیاری به نكوهش اين رذيله اخلاقى و ستايش اصلاح ذات البين (برقرار کردن صلح و آشتی) می پردازد.(2)