آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

برخی تصور می کنند که مفهوم غيبت و رواياتى كه درباره غيبت وارد شده، ناظر به افراد زنده است؛ در نتیجه غيبت مرده اشکالي ندارد. درحالیکه بر اساس روايات، احترام مرده مسلمان همچون احترام زنده او است، بلکه غیبت مرده از جهاتی ناپسندتر است؛ زيرا انسان زنده می تواند در برابر غيبت از خود دفاع کند، اما مردگان چنین توانایی را ندارند، از انسان زنده می توان حلاليت طلبيد اما چطور می توان از مردگان طلب حلالیت کرد؟ علاوه بر اين، سفارش های بسيار در احترام به ميت مسلمان، گواه است كه آبروى مسلمانان بعد از مردن نيز بايد حفظ شود.

برخی تصوّر مى کنند كه مفهوم غيبت و همچنين رواياتى كه درباره غيبت وارد شده، ناظر به افراد زنده است و مردگان را شامل نمى شود، در نتیجه غيبت مرده اشكالى ندارد. ولى اين اشتباه بزرگى است، زيرا بر اساس روايات اسلامى «حُرْمَةُ الْمِيِّتِ كَحُرمَتِهِ وَ هُوَ حَىٌّ»(1)؛ (احترام مرده مسلمان همچون احترام زنده او است). بلكه مى توان گفت غيبت مرده از جهاتى زشت تر و ناپسندتر است، زيرا ممكن است انسان های زنده با شنیدن غيبت، به دفاع از خود برخيزند، ولى مرده هرگز قادر به دفاع از خود نيست. علاوه بر این، شخص غيبت كننده ممكن است افراد زنده را ببيند و از آنها حليّت بطلبد ولى در مورد مردگان اين مطلب هرگز صدق نمى كند.
اضافه بر اين، دستوراتى كه درباره احترام به جسد مرده مسلمان داده شده از قبيل غسل، كفن، نماز ميّت و مفاهيمى كه در نماز آمده، دفن، زيارت اهل قبور و حرام بودن بى احترامى به قبر مؤمن، همگى دليل بر اين است كه آبروى مسلمانان بعد از مردن نيز بايد حفظ شود.(2)