آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اعتقاد به «رجعت» از مباحث بسيار مهمي است كه سرچشمه قرآنى داشته و در احاديث پیامبر(ص) نيز به آن اشاره شده است و در کتب اهل سنت از اماميه با اين اعتقاد ياد مى كنند و اصحاب امامان(ع) نيز با مخالفان خود بر سر اين عقيده مباحثات زيادى داشته اند؛ مانند مناظرات مؤمن الطاق با ابوحنيفه. بعدها علماى شيعه سعى زيادى در راه تثبيت اين عقيده داشته اند به حدى كه برخى در اين باره كتاب تأليف كرده اند.

اعتقاد به «رجعت» از مباحث ريشه دارى است كه اعتقاد به آن از خصوصيات مكتب اهل بيت(عليهم السلام) است گرچه اصل اين عقيده سرچشمه قرآنى داشته و در احاديث رسول خدا(صلى الله عليه و آله) نيز به آن اشاره شده است. لذا با مراجعه به كتاب هاى تراجم اهل سنت مشاهده مى نماييم كه از اماميه با اين اعتقاد ياد مى كنند. در بين اصحاب امامان(عليهم السلام) نيز مشاهده شده كه با مخالفان خود بر سر اين عقيده، مباحثات زيادى داشته اند كه از آن جمله مي توان به مناظرات مؤمن الطاق با ابوحنيفه اشاره كرد. به همين جهت است كه در طول تاريخ اسلام، علماى شيعه سعى زيادى در راه تثبيت اين عقيده داشته اند به حدى كه برخى در اين باره كتاب تأليف كرده اند.
شيخ صدوق(رحمة الله عليه) مى فرمايد: «قول صحيح آن است كه رجعت در ميان امت هاى پيشين بوقوع پیوسته است و پيامبر(صلى الله عليه و آله) فرمود: هر آنچه در بين امت هاى پيشين اتفاق افتاده در اين امت نيز اتفاق خواهد افتاد، پس واجب است كه در اين امت نيز رجعت باشد».(1)
شيخ مفيد(رحمة الله عليه) مى فرمايد: «خداوند متعال گروهى از امت محمد(صلى الله عليه و آله) را بعد از وفاتشان و قبل از روز قيامت محشور خواهد نمود و اين عقيده مختص به آل محمد(صلى الله عليه و آله) است و قرآن نيز بر آن شاهد مى باشد».(2)
سيد مرتضى مى فرمايد: «از اعتقادات شيعه آن است كه خداوند متعال هنگام ظهور امام مهدى(عليه السلام) گروهى از شيعيان را كه از دنيا رفته اند باز مى گرداند تا به ثواب يارى و نصرت آن حضرت نايل شده و دولت او را مشاهده نمايند. همچنين گروهى از دشمنان را باز مى گرداند تا انتقامش را از آنان بستاند».(3)،(4)