آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در قرآن پس از آن که دو وصف «حکیم» و «خبیر» را در کنار هم قرار داده، مى فرمايد: «اين كتابى است كه آياتش استوار گرديده؛ سپس [هر مطلبى در جايگاه خود] بيان شده و از نزد خداوند حكيم و آگاه [نازل گرديده] است». «زمخشری» می گوید: «اين دو وصف اشاره به دو فعلى است كه در آيه آمده؛ يعنى استحكام قرآن و سنجيده بودن آيات آن به خاطر اين است كه از ناحيه شخص حكيمى صادر شده و تبيين و تشريح آياتاش از ناحيه خداوندى صورت گرفته است كه از تمام كيفيّات امور آگاه است».

در سوره «هود» به تعبيري برخورد مى كنيم كه در آن «حكيم» و «خبير» در كنار هم قرار گرفته است؛ این آیه مى فرمايد: (این کتابى است که آیاتش استحکام یافته؛ سپس تشریح شده و از نزد خداوند حکیم و آگاه [نازل گردیده] است!)؛ «كِتابٌ أُحْكِمَتْ آياتُهُ ثُمَّ فُصِّلَتْ مِنْ لَدُنْ حَكيمٍ خَبيرٍ».(1)
«زمخشرى» در «كشّاف» مى گويد: «اين دو وصف اشاره به دو فعلى است كه در آيه آمده؛ يعنى استحكام قرآن و سنجيده بودن آيات آن به خاطر اين است كه از ناحيه شخص حكيمى صادر شده و تبيين و تشريح آياتاش از اين جهت است كه از ناحيه خداوندى كه از تمام كيفيّات امور خبير و آگاه است صورت گرفته است».(2)،(3)