آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در جواب این اشکال بايد گفت: تصريح نشدن به اسامى و عدد دوازده امام در این دعا از قوت متن و تعالی مفاهیم آن نمى كاهد؛ چون گرچه تصريح به نام هر يك از امامان معصوم(عليهم السلام) نشده است؛ ولى به طور كلى و اجمالى به مصائبى كه آنها در راه هدايت خلق متحمل شده اند اشاره شده است.

ممكن است سؤال شود كه چگونه می توان دعای «ندبه» را بیانگر معارف شیعی دانست در حالی که حتی به اسامي دوازده امام و تعداد آنها اشاره نشده و همين امر باعث ضعف متن آن گرديده است؟

در جواب بايد گفت: تصريح نشدن به اسامى و عدد دوازده امام در این دعا از قوت متن و تعالی مفاهیم آن نمى كاهد؛ چون گرچه تصريح به نام هر يك از امامان معصوم(عليهم السلام) نشده است؛ ولى به طور كلى و اجمالى به مصائبى كه آنها در راه هدايت خلق متحمل شده اند اشاره شده است، آنجا كه مى گويد: «لَمْ‏ يُمْتَثَلْ‏ أَمْرُ رَسُولِ‏ اللهِ‏ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ فِي الْهادِينَ بَعْدَ الْهادِينَ ...» يا آنجا كه مى فرمايد: «فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ، وَ سُبِيَ مَنْ سُبِيَ، وَ اُقْصِيَ مَنْ اُقْصِي ...».
اين عبارات اشاره به مصائبى دارد كه هر يك از امامان(عليهم السلام) در راه هدايت خلق متحمل شده اند و نيز در جايى ديگر مى فرمايد: «أَيْنَ الْحَسَنُ، أَيْنَ الْحُسَيْنُ، أَيْنَ أَبْناءُ الْحُسَيْنِ ...».(1)