آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

به اعتقاد روانشناسان هيجانات روانى، عامل اصلى بسيارى از بيماريها است و قمار بزرگترين عامل پيدايش هيجان است. يك سوم جنايتها با قمار رابطه مستقيم دارد و از عوامل ايجاد دو سوم جنايات ديگر نيز هست. در طول سال، ميلياردها واحد از ثروت مردم جهان در اين راه از بين مى رود و ساعات زيادى از نيروى انسانى در اين راه تلف مى شود و نشاطِ كارِ مداوم را در ساعات ديگر سلب مى كند. بسيارى از قماربازان به علت اينكه گاهى برنده مى شوند، تن به كارهاى توليدى و اقتصادى نمي دهند و چرخ هاى توليد و اقتصاد به همان نسبت لنگ مى شود.

كمتر كسى را مى توان يافت كه از زيان هاى گوناگون «قمار» بى خبر باشد، براى توضيح بيشتر گوشه اى از عواقب شوم و خانمان برانداز آن را بطور فشرده يادآور مى شويم:

قمار بزرگترين عامل هيجان
كليه روانشناسان و دانشمندان پيسيكولوژى، معتقدند كه هيجانات روانى عامل اصلى بسيارى از بيماريها است، مثلاً كم شدن ويتامينها، زخم معده، جنون و ديوانگى، بيماري هاى عصبى و روانى بصورت خفيف و حادّ و مانند آنها در بسيارى از موارد ناشى از هيجان مى باشد و «قمار»، بزرگترين عامل پيدايش هيجان است تا آنجا كه يكى از دانشمندان امريكايي مى گويد: «در هر سال در اين كشور فقط دو هزار نفر در اثر هيجان قمار مى ميرند و بطور متوسط قلب يك «پوكرباز»؛ (يكنوع بازى قمار) متجاوز از صد بار در دقيقه مى زند، قمار گاهى سكته قلبى و مغزى نيز ايجاد مى كند و قطعاً عامل پيرى زودرس خواهد بود». بعلاوه به گفته دانشمندان، شخصى كه مشغول بازى قمار است، نه تنها روح وى دستخوش تشنج است؛ بلكه تمام جهازات بدن او در يك حالت فوق العاده بسر مى برند، يعنى ضربان قلب بيشتر مى شود، مواد قندى در خون او مى ريزد، در ترشحات غدد داخلى، اختلال حاصل مى شود، رنگِ صورت مى پرد، دچار بى اشتهائى مى شود و پس از پايان قمار به دنبال يك جنگ اعصاب و حالت بحرانى به خواب مى رود و غالباً براى تسكين اعصاب و ايجاد آرامش در بدن متوسل به الكل و ساير مواد مخدر مى شود، كه در اين صورت زيان هاى ناشى از آن را نيز بايد به زيان هاى مستقيم قمار اضافه كرد. از زبان دانشمندان ديگرى مى خوانيم: «قمارباز، انسانى مريض است كه دائماً احتياج به مراقبت روانى دارد، فقط بايد سعى كرد به او فهماند كه يك خلاء روانى، وى را به سوى اين عمل ناهنجار سوق مى دهد، تا در صدد معالجه خويش برآيد».

رابطه قمار با جنايات
يكى از بزرگترين مؤسسات آمارگيرى جهانى ثابت كرده است كه: 30 درصد جنايتها با «قمار» رابطه مستقيم دارد و از عوامل بوجود آمدن 70 درصد جنايات ديگر نيز بشمار مى رود.

ضررهاى اقتصادى قمار
در طول سال، ميليونها بلكه ميلياردها از ثروت مردم جهان در اين راه از بين مى رود، گذشته از ساعات زيادى كه از نيروى انسانى در اين راه تلف مى شود و حتى نشاط كار مداوم را در ساعات ديگر سلب مى كند، مثلاً در گزارشها چنين آمده است: «در شهر «مونت كارلو» كه يكى از مراكز معروف قمار در دنيا است، يك نفر در مدت 19 ساعت قمار بازى، 4 ميليون تومان ثروت خود را از دست داد، وقتى درهاى قمارخانه بسته شد يك راست به جنگل رفت و با يك گلوله مغز خويش را متلاشى كرد و به زندگى خود خاتمه داد، گزارش دهنده اضافه مى كند، جنگل هاى «مونت كارلو» بارها شاهد خودكشى اين پاك بازها بوده است».

زيان هاى اجتماعى قمار
بسيارى از قماربازان به علت اينكه گاهى برنده مى شوند و در يك ساعت ممكن است هزاران تومان سرمايه ديگران را به جيب خود بريزند، حاضر نمى شوند تن به كارهاى توليدى و اقتصادى بدهند، در نتيجه چرخ هاى توليد و اقتصاد به همان نسبت لنگ مى شود و درست اگر دقت كنيم مى بينيم كه، تمام قماربازان و عائله آنان سربار اجتماع هستند و بدون اينكه كمترين سودى به اين اجتماع برسانند از دسترنج آنها استفاده مى كنند و گاهى هم كه در بازى قمار باختند، براى جبران آن دست به سرقت مى زنند.

خلاصه زيان هاى ناشى از قمار به حدى است كه حتى بسيارى از كشورهاى غير مسلمان آنرا قانوناً ممنوع اعلام كرده اند؛ اگرچه عملاً بطور وسيع آنرا انجام مى دهند. مثلا انگلستان در سال 1853 و امريكا در سال 1855 و شوروى در سال 1854 و آلمان در سال 1873، «قمار» را ممنوع اعلام نمودند. در پايان اين بحث اشاره به اين موضوع، جالب به نظر مى رسد، كه طبق آمارى كه بعضى از محققان تهيه كرده اند جيب برى 90 درصد، فساد اخلاق 10 درصد، ضرب و جرح 40 درصد، جرائم جنسى 15 درصد، طلاق 30 درصد و خودكشى 5 درصد، معلول قمار است. اگر بخواهيم يك تعريف جامعى براى قمار تهيه كنيم، بايد بگوئيم: قمار يعنى قربانى كردن مال و شرف براى بدست آوردن مال غير به خدعه و تزوير و احياناً بعنوان تفريح و البته نرسيدن به هيچ كدام.(1)،(2)