آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اسلام درآمد را محصول یک کار مفید دانسته که شامل مشاغل تولیدی، توزیعی و خدماتی است. امّا كسى كه بواسطه قمار، مبالغ هنگفتى را به دست می آورد و طرف مقابل را به خاك سياه مى نشاند، چنين شخصى نه تنها كار مفيدى نكرده، بلكه مرتكب كاری شيطانى و زشت شده است. خداوند در این رابطه می فرماید: «اموال يكديگر را در ميان خود به باطل و نامشروع نخوريد؛ مگر اين كه تجارتى با رضايت طرفين انجام گيرد». از این رو قمار «اكل مال بالباطل» بوده و لذا حرام است.

اسلام مى گويد درآمد بايد به واسطه يك كار مفيد باشد؛ و كار مفيد سه رقم است:
1. كارهاى توليدى
2. كارهاى توزيعى
3. كارهاى خدماتى.
كشاورزى، دامدارى، توليدات صنعتى و مانند آن كارهاى توليدى هستند و تُجارى كه كالاهاى توليد شده را از توليدكنندگان خريده و به دست فروشندگان جزء مى رسانند، تا آنها به دست مشتريان برسانند عهده دار قسم دوم كارهاى مفيد هستند. زيرا همه مردم نمى توانند به كارخانه هاى توليدى و دامداريها و مزارع كشاورزى مراجعه كرده و نيازهاى خود را تهيه كنند، و لذا تجّار و فروشندگان عهده دار اين كار مى شوند. اطبّا، پرستاران، رانندگان، مأموران نظافت و مانند آنها، كارهاى خدماتى انجام مى دهند. و كار هر سه گروه مفيد و سودمند است.
امّا كسى كه قمار مى زند و در قمار مبالغ هنگفتى را مى برد و طرف مقابل را به خاك سياه مى نشاند، چه كار مفيدى انجام داده است؟! چنين شخصى نه تنها كار مفيدى نكرده، بلكه مرتكب كاری شيطانى و زشت شده، و مشمول آيه شريفه 29 سوره نساء است که می فرماييد: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَيْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ إِلّا أَنْ تَكُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاض»؛ (اى كسانى كه ايمان آورده ايد! اموال يكديگر را در ميان خود به باطل [و از طرق نامشروع] نخوريد؛ مگر اين كه تجارتى با رضايت طرفين شما انجام گيرد).
نتيجه اين كه قمار كار مفيدى نيست، بلكه «اكل مال بالباطل» است و لذا حرام شمرده شده است.(1)